Tess is gebeten door een andere hond

[HenkFrl]

Hallo Allemaal,
Nog de beste wensen uit Friesland!
Voor ons begon het goed, Tess groeit voorspoedig op, maar vandaag ging het even fout.
Tess is gebeten door een andere hond toen mijn vrouw hem uitliet.
Er stormde een hond van een boerenerf en die sprong boven op haar.
Het is al de zoveelste hond die daar wordt gepakt, ondanks aanlijn-en muilkorfplicht..........
Gelukkig geen echte wonden, wel een kies los en ze is gevlucht, heeft 2 drukke kruispunten overgestoken en lag voor de deur toen mijn vrouw thuis kwam ( geheel overstuur)
Wel flink van Tess want het gebeurde wel 2 km van huis.
De dierenarts is geweest, antibiotica, kies terug geduwd.
Ze is verder wel redelijk rustig, maar plast in de mand wat ze nog nooit deed!
Uiteindelijk is het wel goed afgelopen, maar ben bang dat ze nu bang voor andere honden is geworden.
Iemand soortgelijke ervaring?
Groet,
Henk

[mleentje]

Arme Tess. Wel mooi dat ze naar huis gegaan is. Gelukkig nog geen dergelijke ervaring gehad.

[maria]

OOo wat zielig voor Tess,die is zich naar geschrokken ( net als jullie)
Mijn aire is als pup ook aangevallen door een herder, die gelukkig wel een muilkorf om had.Hij kon hem dus alleen pletten en niet bijten.Maar pletten is al erg genoeg. Ik heb die herder toen met andere mensen van mijn pup afgetrokken en ben toen heel stoer door gelopen, net of het heel gewoon was.( heel moeilijk hoor,want ik wilde hem zo graag knuffelen,en ik had mijn tranen heel hoog zitten)

En daarna ben ik zeker 2 weken lang bewust opzoek gegaan naar aardige honden.Ik hield hem aangelijnd aan een lang touw en als ik in het bos een hond tegen kwam van wie ik zeker wist dat hij aardig was,liet ik mijne met touw en al los.zodat hij weer een normaal contact op deed met een andere hond.Als ik iemand met een hond tegen kwam die ik niet kende,liep ik snel de andere kant uit.
En hij heeft er nieta aan overgehouden en is gewoon een zelfverzekerde,vriendelijk aire gebleven .

Dus waarschijnlijk weet jij ook wel iemand met een normale sociale hond waar je even bij kan buurten?
Het is een nare ervaring voor Tess, maar ik denk dat als je haar een paar keer "kennis"laat maken met vriendelijke honden ( en dat zijn gelukkig de meeste,zeker tegen een jonge hond) Tess er snel weer overheen is.

Succes!

[ria]

Och, wat vervelend voor Tess en voor jullie!!!
Wel heel goed dat ze direct teruggegaan is naar haar/julli huis, waar ze zich veilig weet!!
Zelf heb ik zoiets nog niet meegemaakt, wel andere erg dominante honden..... Ik stel me zelf dan heel groot en stevig op en ga voor Amar staan; we lopen dan ook zo snel mogelijk door...
Heel veel sterkte, ik hoop dat het met een sisser afloopt.
Wel vind ik het advies van Maria hier boven een heel goede!!

Liefs en sterkte!!
Ria en Amar.

[Bor]

Idd proberen om zoveel mogelijk positieve ervaringen op te doen. En ook voor jullie zelf (wat z'n weerslag weer heeft op de hond): probeer positief en ontspannen naar andere honden te blijven kijken.
groetjes Esther

[Eldrid]

Oei! Dat soort ervaringen zijn natuurlijk nooit prettig. Gelukkig weet Tess dondersgoed waar haar veilige thuis is. Maar net zoals Esther al zei: probeer met een neutrale blik naar andere honden te blijven kijken (al kan het soms best moeilijk zijn). Vaak lokt angst van de baas ook angst bij de hond uit.

groetjes,
Diezel & Eldrid

[Isabeltje]

Oei! Dat soort ervaringen zijn natuurlijk nooit prettig. Gelukkig weet Tess dondersgoed waar haar veilige thuis is. Maar net zoals Esther al zei: probeer met een neutrale blik naar andere honden te blijven kijken (al kan het soms best moeilijk zijn). Vaak lokt angst van de baas ook angst bij de hond uit.

groetjes,
Diezel & Eldrid

Ik ben het met je eens, Eldrid. Vooral met Buddy denk ik vaak dat als ik denk "Oh help, weer een teckel" (Buddy heeft namelijk een bloedhekel aan Teckels) Dat Buddy dat aan mij merkt, en die Teckel nog even extra wil laten zien wie de grote, stoere jongen is.

[Helene]

de adviezen die je kreeg op dit forum zijn prima, ik wil me daar helemaal bij aansluiten.Je weet niet wat het gevolg is, maar als je regelmatig contact zoekt met aardige honden zal dit best meevallen , doe zelf rustig naar andere honden to , succes Groeten Hélène

[ria]

Hoi Henk,

Ik moet nog wel regelmatig aan Tess denken.
Hoe is het nu met haar, en lijkt het alsof de kies zich weer op z'n plekje zet?
Verder geen lichamelijke problemen overgehouden? Nou ja, afgezien van de geestelijke...., hopelijk vallen die ook mee, trouwens.....

Even een groet van ons en pootje van Amar,
Ria

[pronto]

Het kan ook anders, Max mijn airedale van nu 2,5 jaar oud is door een duitse herder aangevallen en heeft dat beest flink gebeten die had flink spijt .
En een week of 8 geleden weer aangevallen door een pitbul dat gevecht hebben we samen gewonnen terwijl max hem goed vast had gaf ik die mongool een flinke trap onder zijn noten in beide gevallen geen verwondingen bij mijn hond.
Max draagt zijn staart altijd heel hoog met een krul over zijn rug, wat mijn opvalt is dat andere honden daar agresief op reageren wat in de honden taal heel normaal is, maar ik kan toch moeilijk zijn staart met een touwtje aan zijn poot binden.
Kortom hij laat niet met zich sollen en gaat voor niets aan de kant, ik heb hem altijd aan de lijn dus ik kan er niets aan doen.
Ik heb hem wel een keer los gelaten in het bos hier en ja hoor een wild varken als daar intresse voor is vertel ik dat een andre keer.

[mleentje]

Tja, de ene hond is de andere niet. Ook Wilma draagt haar staart hoog en in een krul. Zijn staart vastbinden kun je niet, zijn aandacht vragen als een andere hond gaat grommen wel. Dat helpt echt. Net omdat onze Wheaten wel eens uithaalde als reactie op een grommende hond - meneer droeg zijn staart ook in de krul en wist van geen wijken - hebben we Wilma extra getraind op het negeren van andere honden als ze aangelijnd is. Mevrouw kijkt nuffig de andere kant uit als een hond gaat grommen. Als ze los is en ze een andere hond niet helemaal vertrouwd laat Wilma bij het kennismaken net haar staart volledig ontrollen en zet ze haar oren anders. Eens ze vertrouwen heeft gaat de staart weer omhoog en de oortjes naar voor.

[Eldrid]

Staart hoog dragen met een klein krulletje is in hondetaal dominant gedrag.
Diezel reageert daar ook altijd onherroepelijk op door meteen in de aanval te willen gaan (als ie aan de riem zit).
Als hij los is loopt ie er met een grote boog omheen. Als hij dan door een andere hond aangevallen wordt houdt hij zich stil.

[ria]

Wat een verschil in onze Airedales, he?!
Amar is ook geen held; loopt meestal met de staart half.... alleen als ze de hond/baasje kent gaat de staart acuut in de krul, hoog en maakt ze zich ook groot....... Stoere meid....! Maar geen echet held, dus.....
Wel hebben we een Airedale-reu een weekend gehad en die was totaal anders......; staart hoog in de krul, hoog op de benen en hoofd en oren hoog...... Wat een pracht van een hond!!!
Maar elke hond in de buurt reageerde..........

Wat een verschil....
Ben wel benieuwd hoe het nu met Tess gaat trouwens..... Dus, Henk, als je dit leest, kun je ons dan nog even een update geven???

Pootje van Amar en zwaai van mij!!
Ria.

[mleentje]

Reuen en teven reageren inderdaad anders.
Wat ik hier lees komt perfect overeen met het gedrag van onze Wheaten reu - die andere terrier met zacht karakter -.
Ook al loopt Wilma als een koningin aan de lijn, staart hoog en oren mooi in stand en bij stilstand poten achteruit dan nog begint ze meteen te kwispelen als ze een andere hond ziet. Tenminste als die niet gromt of gaat keffen, dan loopt ze er gewoon nuffig voorbij, kop naar de andere kant.
Best wel makkelijk, onze 'zotte' Wilma.

[Helene]

ik herken het gedrag van Wilma ,in Escher, Escher heeft ook zo'n staart natuurlijk , hij begint altijd meteen te kwispelen bij het zien van een andere hond, gromt of keft die hond ,dan is het klaar en loopt hij door.Valt zo'n hond agressief naar hem uit dan wil hij dat zelfde terug doen.Als wij hem afleiden met een ''praatje'' en een kaasje dan heeft hij alleen aandacht voor ons.Zo doen we dat dan, wij zijn heel goede klanten van de kaasboer.Groeten Hélène