Altijd als ik een peer eet, mogen Bor en Mika het laatste stukje. Vandaag nam ik een lekkere grote hap van een peer en... blêhhrg! Kortom: hij was niet meer zo lekker. Ik gooi zoiets natuurlijk niet weg en sneed voor beide honden stukken in hun etensbak. Bor snuffelde, keek me enorm beldigd aan, snuffelde nogmaals en keek verwonderd naar Mika, die met grote gretigheid haar peer aan het verorberen was. Bij het idee van zijn portie moeten delen, nam Bor toch maar een hapje, en nog één en nog één. Maar je zag 'm denken: getver, ik vind pens lekkerder. Maar liever iets vies eten, dan afstaan aan je zusje. Helaas Mika, het bleef dus bij een halfje.
groetjes Esther