Airedaleforum

Vrijdag is onze poes Luna ingeslapen. Ze was 17 jaar, had melkkliertumoren en was lichamelijk op.
Ik mis haar vreselijk.

Ze is op mijn schoot in slaap gevallen.

We hebben haar sinds kitten gehad, samen met haar broer Picus. Picus liep de eerste dag te kijken waar ze was maar lijkt nu gewend aan de situatie.
Ik heb er wel vrede mee maar we zijn niet meer compleet.

Sterkte, Esther. Het overlijden mag dan niet onverwacht zijn, het gemis is er niet minder om. Geef Picus maar een extra knuffel - als hij ervan gediend is natuurlijk. Liefs, Leentje

Wat een naar nieuws! Kunnen ons voorstellen dat je Luna mist.

Sterkte,

Jaap en Patrick

jammer van poes Luna maar wat een mooi leven 17 jaar , en dan in slaap vallen bij het vrouwtje op schoot. Gecondoleerd met het verlies , natuurlijk zul je ze missen maar wat ik altijd zeg :mooie herinneringen kunnen droevige gedachten voor even verlichten en verzachten sterkte voor jullie allemaal groet Helene

Ondanks alle verdriet, is ze wel op haar favoriete plaats (althans dat denk ik zo) heengegaan.
Dieren kunnen verlies zo snel een plekje geven. Soms zou je willen dat het voor mensen ook zo was....

Liefs van ons

Veel sterkte met het gemis, de aankomende tijd!
groetjes Esther