Van kleins af aan ligt Escher graag achter de gordijnen, als het avond is en de lichten aangaan, als puppy kroop hij er al achter. Nu lukt dat ook wel , maar hij moet meer moeite doen, hij ''wroet'' als een varken op zoek naar de opening tussen het ene en het andere gordijn duwt vervolgens van links naar rechts en ja hij wringt zich tussen de muur en het gordijn om daar neer te ploffen. Ik kijk en wacht tot ik zijn neus zie uitsteken want dan is hij klaar. Een paar uur later staat hij op en loopt weg ,het gordijn lift mee op zijn rug en beperkt even het zicht op de tv. Wij wachten maar even , groet Hélène
Heerlijk zo in de koelte van het raam.
Diezel deed dat bij mijn ouders ook altijd.
Die hebben een schuifpui en dan lag hij prinsheerlijk onder de gordijnen.
Ik heb dit stukje in stilte gelezen en niets aan Bor en Mika laten weten... want dan willen zij ook (weer) een gordijn tot aan de grond! Die hebben we hier niet. Wel een extra groot kleed gekocht, het ene plekje op de bank is de volledige bank geworden en Mika bemoeid zich graag met dieren op t.v. en beneemt ons zo vaak het uitzicht. Maar hé, een gordijn op Escher z'n rug, of een kop van Mika die IN de t.v. wil verdwijnen is leukere televisie dan welk programma ook.
groetjes Esther
Wat is nu het aantrekkelijks, zich verstoppen onder/achter het gordijn of de koelte van het raam? Ook Wilma was gek op de combinatie van beide. Guus zegt het niets. Die ligt gewoon OVERAL en moeit zich zoals Mika Regelmatig met de dieren - meestal honden - op TV.
Heerlijk zo in de koelte van het raam. 
